Hondenjas

Ik vroeg me gisterenavond af of het voor Odin niet te koud zou zijn vandaag. In de week blijft hij buiten wanneer we het huis uit zijn. Omdat we geen speciale hondenjas of-trui hebben liggen in de zak tussen de koekjes, runderpens, varkenssnuiten, lamsoren, gedroogde kippennekken en andere hondendingen diende ik te zoeken naar een alternatief. Ik ben dan maar wat gaan rommelen in een zak met oude en te kleine truien. Na de zak drie keer ondersteboven gekeerd te hebben had ik uiteindelijk iets gezien wat kon dienen. Een te klein pyjamatruitje met het logo van " Cars". Het was niet gestreken maar dat deed er natuurlijk niet toe. Nu moest ik dit ding dus rond deze hond proberen te krijgen. Zijn kop, dat ging als niets. De poten daarentegen gingen iets minder makkelijk. Ik heb daar zeker tien minuten liggen worstelen met dat beest om toch maar die pyjama aan te krijgen. ik heb hem zelfs met beide achterpoten moeten vastbinden aan twee tafelpoten, zijn muilkorf op moeten zetten en enkele rake klappen met de dvd-box van The Lord Of The Rings moeten geven opdat hij eventjes niet meer zou bewegen. Dat deed hij dan ook eventjes. "Hij zal wel bijkomen", dacht ik bij mezelf al baarde de stand van zijn ogen me toch zorgen. Maar eindelijk kon ik nu die voorpoten door de smalle mouwtjes murwen zonder enige weerstand. Hij is niet meer wakker geworden die avond. De volgende dag werd hij weer wakker en zo te zien aan zijn ogen heeft hij er een serieuze kater aan overgehouden. Uiteindelijk is hij vandaag dan toch zonder trui naar buiten gegaan...

Beesten.

Het vriest. 's Nachts wel tot -7° C. We halen dan onze Archiduc binnen anders vriest dat beest dood. Tot groot jolijt van Odin. Odin is namelijk gek op Archiduc's keutels. Hij eet ze alsof het snoepjes zijn. Als hij kon zou hij ze opvreten nog voor ze zijn uitgekakt. Archiduc kan fluiten of toch iets dat daar sterk op gelijkt. Vooral wanneer hij de schuif van de koelkast, waar de groenten liggen, hoort open en dichtgaan. Hij weet dat daar wortels liggen. Wij hebben altijd wortels in huis. Soms is er geen kaas of ham meer maar wortels die zijn er altijd. En opdat hij zijn bek zou houden stop ik hem een dikke, sappige, oranje peen is zijn bak(kes). Hij begint er meteen aan te knabbelen met die lange snijtanden van hem. Regelmatig vinden we die wortel dan ergens terug in Odin's nest. Hij steelt en vreet gewoon die wortel half op. Overal liggen dan stukjes afgeknauwde wortel. Buiten die twee hebben we nog twee goudvissen. Het waren er aanvankelijk zes maar er zijn er vier dood. Ze zijn uit het aquarium gesprongen. Wanhoopsdaad denkt de dierenarts. Eerst één ,wat later nog één en daarna twee. Als dat 's nachts gebeurd is het 's morgens wel krabben. Dat slijmvlies droogt op en kleeft als lijm aan de grond. En sinds de verjaardag van mijn zoon hebben we nu ook nog vier wandelende takken. Alhoewel, veel wandelen doen die niet. Stokstijf zitten ze dan op de takken klimop. Het zijn nog allemaal nymfen. Binnenkort zijn ze adult en dan zijn ze er als de kippen bij om eieren te leggen. Voor je het weet heb je er tientallen. De vrouwtjes zorgen zelf voor hun bevruchte eitjes (parthenogenese voortplanting).

De feestdagen zijn voorbij.

De kreeftjes hebben nog een dag langer geleefd dan voorzien. Daar was echt geen plaats meer voor, gisteren. We waren na onze soep en onze St-Jacobsschelpen al bijna voldaan. Er was nog kaas en taart erna dus dacht ik bij mezelf; "overdaad schaadt". En die gedrochten konden het nog wel eventjes uithouden in de koelkast. Ze zijn pas vanavond voor de bijl gegaan. Ik heb ze gewoon gekookt met een ajuin en een wortel, wat zout en peper en dat is alles. Meer hoeft daar trouwens ook niet in. De kinderen wouden vandaag geen kreeft dus dat was dubbel plezier voor ons want zo konden we lekker genieten van een heel kreeftje in plaats van een half. Gekookt ontdeed ik ze eerst van haar scharen. Ik at eerst de kleinste daarna de andere. Haar staart rukte ik uit haar kopborststuk om daarna te verorberen met een klod cocktailsaus waar ik een druppel Glenfiddich had ingedaan. De pootjes heb ik gelaten voor wat ze waren. Daar kan je toch alleen maar wat aan zuigen en eerlijk gezegd is dat niet echt mijn ding. De kop daarentegen heb ik helemaal leeggelikt tot hij leeg was. Dat alles doorgespoeld met een glas Pouilly-Fumé van 2007. Einde 2008.

Gelukkig nieuwjaar!!

Bijziend? klik op de foto.

Oudejaarssouper.

Vandaag eten gekocht voor vandaag, morgen, en overmorgen. Vermits ik elke dag als het ware "in het eten zit" zijn deze dagen voor mij niet meteen de dagen waar ik een heel jaar naar uitkijk. Maar om het toch voor vrouw en kinderen aangenaam te maken wordt er ook bij ons iets meer en rijkelijker gegeten dan een doordeweekse dag. Ik heb dan ook de keuze gelaten aan mijn dochter wat betreft het eten. Ze heeft goed gekozen. Vissoep, St-jacobsschelpen, kaas en een matadi. De kreeft niet meegerekend, die wou ik graag. Ik eet minstens één keer per jaar kreeft. En omwille van "de crisis" gooien ze ermee naar je hoofd op dit moment. Ze zijn goedkoop, des te meer een goede reden om dit jaar kreeft te eten. En kreeft is altijd lekker. Koud, lauw of warm ! Doch eet ik ze meestal warm. Alleen het hele ritueel al. De grote kookpot op het vuur. Het geknars van de kreeften tegen het piepschuim waar ze in verblijven. Het is een hele belevenis. Net gekookt worden ze in twee gesneden, worden de tangen gebroken, de maag wordt eruit gerukt en dan kan het beginnen. Het opslurpen van alles wat zich in de schaal bevindt. Heerlijk!

Naar de kapper.

Ik wou deze morgen naar de kapper gaan maar heb dit verplaatst naar vanavond met het gedacht dat er nu een drukte van jewelste heerst. Dus heb ik maar een afspraak gemaakt bij een coiffeuse bij ons in het dorp. De reden van mijn bezoek bij de kapper is heel eenvoudig; mijn haar is te lang. Ja, je zou kunnen denken dat ik naar de kapper ga om er "goed" uit te zien morgenavond maar dat is niet zo. Ik "moet" naar de kapper want ik lijk wel iemand die is weggelopen van de filmset ' one flew over the cuckoo's nest'.
Om 18h. Dan is het weer zover. Het onbehaaglijke koude, of soms te warm water dat langs je nek en in je oren vloeit. De irriterende geuren van haarlak, conditioners,... De stank van de haardroogers. Dat duurt dan ongeveer een half uurtje, wassen, knippen en drogen. En ik ben €19 armer. Zonde van het geld in mijn ogen.Het groeit toch telkens terug! Het is niet voor niets dat ik maximaal vier keer per jaar naar de kapper ga.